Cleopatra: Over respect, verbinding en het grotere verhaal in haar muziek.

Tekst en fotografie by Will Falize

Styling by Joyce Collin

Ze heet Cleopatra. Geen artiestennaam, maar gewoon wat er op haar paspoort staat. En net als die naam blijft zij hangen — in woorden, in aanwezigheid, in sound.

Cleopatra is 31, producer, DJ en vocalist. Iemand die haar eigen pad kiest: rechtlijnig, scherp en creatief tot op het bot. Ze zit in Nederland als we elkaar spreken. Niks show, niks glamour — gewoon echt. "Dat sporten doet iets met me. Niet alleen fysiek, ook mentaal. Ik voel me gefocust, in m’n lijf, scherp."

Cleopatra is geen prater in clichés. Wat ze zegt, is rauw en echt. "Ik ben een jonge vrouw met kracht. Niet omdat het leuk klinkt, maar omdat ik mezelf meerdere keren van de grond heb moeten rapen. En ik sta er nog steeds. Sterker dan ooit."

Die kracht voel je als je met haar bent. Niet als een pose, maar als aanwezigheid. Ze weet wat ze wil, en ze weet waar ze vandaan komt. "Wat me niet brak, heeft me gebouwd. That’s it. Ik loop nu met zelfvertrouwen door het leven — en dat is niet vanzelf gekomen."

Haar muzikale pad begon in de coronatijd. "Ik wilde het al m’n hele leven. Ik wist alleen nog niet hoe. Dus ik ben het mezelf gaan leren. Software, beats, structuur. Alles. Omdat ik wist: wat in m’n hoofd zit, moet eruit."

En dat is gelukt. Cleopatra produceert, draait en zingt live tijdens haar DJ-sets. Niet omdat het moet, maar omdat het klopt. "Ik wil geen standaard set draaien. Ik wil mensen meenemen. Ze iets laten voelen. Het is geen trucje — het is wie ik ben en dat deel ik."

"Ik zing wat ik voel. Ik draai wat ik leef."

Muziek als vak

Haar muziek valt niet in een hokje. "Als ik het moet omschrijven? Tribal. Aards. Rauw. Maar ook futuristisch. Een beetje van alles — net als ik." Ze combineert invloeden van over de hele wereld. Niet als gimmick, maar omdat ze er echt in gelooft. "We zijn allemaal anders, maar ritme is universeel. Mijn tracks laten dat horen."

Ze werkte de afgelopen anderhalf jaar in stilte aan haar sound. “Ik ben weggeweest. Ibiza, Mexico, Costa Rica. Niet op zoek naar mezelf, maar wel naar rust. Eruit halen wat ruis is. En nu ben ik terug — met een duidelijker geluid en verhaal dan ooit."

Dat verhaal is helder. Geen zweverige shit, geen wollige teksten. Gewoon: goed willen zijn in wat je doet. Muziek als vak, performance als kracht. “Ik wil draaien, zingen, produceren. En verder ontdekken wat er nog meer uit die combinatie komt. Filmmuziek. Live shows. Storytelling. Alles wat op dat moment bij me past.”

"Elke cultuur draagt iets prachtigs. En dat hoor je terug in mijn sound."

Een passende naam

Ze zegt het nuchter, bijna nonchalant. “Ja, ik heet Cleopatra.” Geen artiestennaam, geen branding — gewoon de naam die ze kreeg bij haar geboorte. En eentje die meteen binnenkomt. “Ik wist als kind al: deze naam doet iets met mensen. Hij blijft hangen.”

Die naam was geen toeval. Haar ouders zochten naar iets dat zou passen bij de etniciteit van hun kinderen — kinderen met een gemixte huidskleur, geboren uit een rijke geschiedenis. Met een gedeelde liefde voor Egypte en oude beschavingen kwamen haar ouders uit bij Cleopatra. Niet iedereen begreep die keuze maar ik ben zó blij dat ze bij Cleopatra zijn gebleven. Het klopt gewoon. Het past bij mij.”

Haar afkomst is Surinaams-Nederlands. En dat voel je, zegt ze zelf, in alles wat ze doet. In haar sound, haar uitstraling, haar blik op de wereld. Het is geen identiteit die ze hoeft uit te leggen — het is iets wat ze meedraagt, vanzelfsprekend en helder.

Op de vraag wat we van haar mogen verwachten, houdt ze het simpel. “Veel. Maar ik beloof niks. Ik werk hard, ik bouw. En wat eruit komt is echt. Dat is wat telt.”

The End.